ἐνικήθη

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ρηματικός τύπος

ἐνικήθη

• γ' ενικό πρόσωπα οριστικής του παθητικού αορίστου ἐνικήθην του ρήματος νικάομαι, νικῶμαι, μεσοπαθητικής φωνής του νικάω, νικῶ

  νικήθηκε