ἀμφίπλευρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἀμφίπλευρος	τὸ ἀμφίπλευρον	οἱ, αἱ ἀμφίπλευροι	τὰ ἀμφίπλευρα
Γενική	τοῦ, τῆς ἀμφιπλεύρου	τοῦ ἀμφιπλεύρου	τῶν ἀμφιπλεύρων	τῶν ἀμφιπλεύρων
Δοτική	τῷ, τῇ ἀμφιπλεύρῳ	τῷ ἀμφιπλεύρῳ	τοῖς, ταῖς ἀμφιπλεύροις	τοῖς ἀμφιπλεύροις
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἀμφίπλευρον	τὸ ἀμφίπλευρον	τοὺς, τὰς ἀμφιπλεύρους	τὰ ἀμφίπλευρα
Κλητική	ἀμφίπλευρε	ἀμφίπλευρον	ἀμφίπλευροι	ἀμφίπλευρα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἀμφιπλεύρω
Γενική-Δοτική			ἀμφιπλεύροιν

Ετυμολογία

ἀμφίπλευρος < ἀμφί- + -πλευρος

Επίθετο

ἀμφίπλευρος, -ος, -ον

• (αναφέρεται σε θύρα) που έχει δύο πλευρές, που έχει τραβέρσες και στις δύο πλευρές

  Σεσιδηρωμένας γὰρ καὶ ἀμφιπλεύρους τὰς θυρίδας αὐτῶν ποιήσομεν, ἵνα μὴ συντρίβωνται ὑπὸ τῶν λιθοβόλων. (Φίλων ο Βυζάντιος, Μηχανική Σύνταξη, Παρασκευαστικά και πολιορκητικά, 81, 30)