ἀκουμμέρκευτος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀκουμμέρκευτος < ἀ- + κουμμερκεύω + -τος

Επίθετο

ἀκουμμέρκευτος

• που είναι απαλλαγμένος από δασμούς

  ※  14ος αιώνας, ⌘ ανωνύμου, Χρονικόν του Μορέως, Επιμελητής:Schmitt, 1904, Κώδικες H & P στις 86+87

  • έκδ.2015, σελ.86, κώδικας Κοπεγχάγης (Havniensis)

    νὰ εἶναι ἀκουμέρκευτοι ʼς ὅλην τὴν Ρωμανίαν,

  • έκδ.2015, σελ.87, Παρισινός κώδικας (Parisinus)

    νὰ εἶναι ἀκουμέρκευτοι ʼς ὅλην τὴν Ρουμανίαν,

Άλλες μορφές

• ἀκομμέρκευτος (λέξη ήδη του 10ου αιώνα)
• ἀκουμέρκευτος

Κλιτικοί τύποι

• ἀκουμέρκευτοι (ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού αρσενικού γένους)

Δείτε επίσης

• στα νέα ελληνικά: ακουμμέρκιαστος (ιδιωματικό)

Πηγές

• ἀκουμμέρκευτος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ.168, Τόμος 1 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.