ἀγαλοσύνη

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀγαλοσύνη < ἀγάλ(ι) + -οσύνη

Ουσιαστικό

ἀγαλοσύνη θηλυκό

1. βραδύτητα, δυσκολία

   ※  15ος αιώνας, Μαρίνος Φαλιέρος, Ιστορία και όνειρο, στίχ. 178 (στίχοι 176-180) @georgakas.lit.auth.gr

   Μὲ τῶν ἀστέρων τὴν φωτιὰ ἔπαιρνα σὰν θαράπιο
   κι ἐδῶ κι ἐκεῖ παγαίνοντας μὲ τὴν πιδεξιοσύνη
   μὲ κόπον ἀποσώσαμε καὶ μὲ ἀγαλοσύνη
   εἰς θύραν ἀπερίκοπην, παλιὰ καὶ ἀραχνιασμένη,
   πολλὰ στριφνιὰ καὶ δυνατὰ ὁπού ’τον σφαλισμένη.

   Arnold F. van Gemert (επιμ.), Μαρίνου Φαλιέρου Ερωτικά Όνειρα, κριτική έκδοση με εισαγωγή, σχόλια και λεξιλόγιο [Βυζαντινή και Νεοελληνική Βιβλιοθήκη, 4], ΜΙΕΤ, Αθήνα 2006.

2. ησυχία, ηρεμία, απουσία δυσάρεστων απροόπτων

Άλλες μορφές

• ἀγαλλιωσύνη
• ἀγαλλοσύνη

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἀγάλι και ἀγαλιάζω

Πηγές

• ἀγαλοσύνη -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• ἀγαλοσύνη σελ.15-16, σελ.16, Τόμος 1 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• Δημώδης Γραμματεία στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2015. Από τον Διγενή Ακρίτη (12ος αιώνας) έως την πτώση της Κρήτης (1669)