ωρύομαι

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ωρύομαι < αρχαία ελληνική ὠρύομαι

Προφορά

ΔΦΑ : /oˈɾi.o.me/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ω‐ρύ‐ο‐μαι

Ρήμα

ωρύομαι

• βγάζω άγρια και δυνατή φωνή από αγανάκτηση, οργή, θυμό κ.λπ.

  μισή ώρα ωρυόταν για τα λάθη του

Συγγενικά

• ωρυγή

Συνώνυμα

• ουρλιάζω

Κλίση

πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ωρύομαι	ωρυόμουν(α)	θα ωρύομαι	να ωρύομαι
β' ενικ.	ωρύεσαι	ωρυόσουν(α)	θα ωρύεσαι	να ωρύεσαι	ωρύου
γ' ενικ.	ωρύεται	ωρυόταν(ε)	θα ωρύεται	να ωρύεται
α' πληθ.	ωρυόμαστε	ωρυόμαστε ωρυόμασταν	θα ωρυόμαστε	να ωρυόμαστε
β' πληθ.	ωρύεστε	ωρυόσαστε ωρυόσασταν	θα ωρύεστε	να ωρύεστε	ωρύεστε
γ' πληθ.	ωρύονται	ωρύονταν ωρυόντουσαν	θα ωρύονται	να ωρύονται

Μεταφράσεις

    ωρύομαι

γαλλικά : hurler (fr) εσπεράντο : kriegi (eo) πολωνικά : wrzeszczeć (pl), ryczeć (pl), wyć (pl)