τελάλισσα

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

τελάλισσα < αμάρτυρο αρσενικό *τελάλ(ης) + κατάληξη θηλυκού -ισσα < (άμεσο δάνειο) οθωμανική τουρκική دلال (dallal, δημώδες: tellal) < αραβική دَلَّال (στην προφορά: dallāl)

Ουσιαστικό

τελάλισσα θηλυκό

• (επάγγελμα) αυτή που διαλαλεί εμπορεύματα

  ※  17ος αιώνας - Ιάκωβος ιερομόναχος, Βακτηρία αρχιερέων, 153 [μεταγραφή σε μονοτονικό]

  Περί εργαστηρίου όπου πουλούν και αγοράζουν παν είδος, ήγουν γυναίκες αι τελάλισσες.

Άλλες μορφές

• ντελάλισσα → χρειάζεται παράθεμα

Κλιτικοί τύποι

• τελάλισσες (πληθυντικός, δείτε το παράθεμα)

Δείτε επίσης

• κοινή νεοελληνική: αρσενικό ντελάλης, τελάλης

Πηγές

• «ντελάλισσα, τελάλισσα», σελ.296, Τόμος 11 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης).   Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• ντελάλισσα, τελάλισσα -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].