στεναχωράω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

στεναχωράω < στεναχωρ(ώ) + -άω

Προφορά

ΔΦΑ : /ste.na.xoˈɾa.o/

τυπογραφικός συλλαβισμός : στε‐να‐χω‐ρά‐ω

Ρήμα

στεναχωράω, -άς, -άει..., πρτ.: στεναχωρούσα/στεναχώραγα, αόρ.: στεναχώρεσα, παθ.φωνή: στεναχωριέμαι, π.αόρ.: στεναχωρέθηκα, μτχ.π.π.: στεναχωρεμένος

• (λαϊκότροπο, προφορικό) άλλη μορφή του στεναχωρώ → δείτε τη λέξη στενοχωρώ

Κλίση

Συγκρίνετε με τους τύπους του στεναχωρώ, -είς, -εί...

• → λείπει η κλίση με τύπους στεναχωρέθηκα, στεναχωρεμένος

Μεταφράσεις

    στεναχωράω

→ δείτε τη λέξη στενοχωρώ

Πηγές

• Ιορδανίδου, Άννα (1998, 8η έκδ.). Τα ρήματα της νέας ελληνικής. Αθήνα: Πατάκης (©1991, 1η έκδοση:1992).