σημηνάμενον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

σημηνάμενον < σημαίνω

Μετοχή

σημηνάμενον ουδέτερο, (αρσενικό σημηνάμενος, θηλυκό σημηναμένη)

• μετοχή μέσου αορίστου του ρήματος σημαίνω στην ονομαστική, αιτιατική και κλητική πτώση

Κλιτικός τύπος μετοχής

σημηνάμενον

• αιτιατική ενικού του σημηνάμενος