ραβί

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ραβί < ελληνιστική κοινή ῥαββί < αρχαία εβραϊκή רבי (rabbi) (rebbe "κύριος, δάσκαλος" + -i "μου")

Προφορά

ΔΦΑ : /ɾaˈvi/

Ουσιαστικό

ραβί αρσενικό άκλιτο

• (ιουδαϊσμός) εβραίος ερμηνευτής του νόμου

Συνώνυμα

• ραβίνος

Μεταφράσεις

    ραβί

αγγλικά : rabbi (en) γαλλικά : rabbin (fr)