πρόσθεν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

πρόσθεν < σχηματισμός αντί της αναμενόμενης μορφής πρό + -θεν, όπως η μεσαιωνική ελληνική πρόθεν. Κατά τα επιρρήματα όπως το αντίθετο ὄπιθεν, κ.ά. (όπως ἔντοσθεν)

Επίρρημα

πρόσθεν

1. (τοπικό επίρρημα) μπροστά από

   ≠ αντώνυμα: ὄπιθεν

   και με σημασία: υπεράσπιση

2. (χρονικό επίρρημα) άλλοτε, πριν, προηγουμένως, νωρίτερα

Πηγές

• πρόσθεν - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πρόσθεν - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)