πλατύπυγος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

πλατύπυγος < πλατυ- / πλατύς + -πυγος / πυγή (οπίσθια)

Επίθετο

πλατύπυγος -ος/-η, -ο

1. (ελληνιστική κοινή) που έχει πλατιά οπίσθια
2. (ελληνιστική κοινή) (για πλοίο) που έχει πλατιά ύφαλα

   ※  1ος πκε/κε αιώνας ⌘ Στράβων, Γεωγραφικά, 4.4, 1 @perseus.tufts.edu @wikisource

   πλατύπυγα δὲ ποιοῦσι καὶ ὑψίπρυμνα καὶ ὑψόπρωιρα διὰ τὰς ἀμπώτεις͵ δρυΐνης ὕλης ἧς ἐστιν εὐπορία· διόπερ οὐ συνάγουσι τὰς ἁρμονίας τῶν σανίδων, ἀλλʼ ἀραιώματα καταλείπουσι·

Πηγές

• πλατύπυγος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πλατύπυγος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.