οὐζουριάρης

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

οὐζουριάρης < οὐζούρα (< ιταλική usura) + -ιάρης

ή (άμεσο δάνειο) ιταλική usurario ή (άμεσο δάνειο) βενετική usuraro + -ιάρης

Ουσιαστικό

οὐζουριάρης αρσενικό

• τοκογλύφος

  ≈ συνώνυμα: ζουράρης, ζουριάρης

Συγγενικά

• 'ζούρα
• 'ζουρεύω
• οὐζούρα

Πηγές

• οὐζουριάρης -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ.132, Τόμος 14 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.