ντεκορατέρ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ντεκορατέρ < (άμεσο δάνειο) γαλλική décorateur < λατινική decorator < decoratus, μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος decoro < decor < decet

Ουσιαστικό

ντεκορατέρ αρσενικό άκλιτο (θηλυκό ντεκορατρίς)

• (επάγγελμα) διακοσμητής

Μεταφράσεις

    ντεκορατέρ

→ δείτε τη λέξη διακοσμητής