μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι

Αυτή η σελίδα μπήκε στον κατάλογο των σελίδων που χρειάζονται να μορφοποιηθούν όπως συνηθίζεται στο Βικιλεξικό,
έτσι ώστε να υπάρχει ομοιομορφία με τις υπόλοιπες σελίδες.

Παρακαλούμε βγάλτε αυτή την ετικέτα εάν θεωρείτε ότι η μορφή της σελίδας ταιριάζει με τα στάνταρντ του Βικιλεξικού.

Για μορφοποίηση: Να μορφοποιηθεί και να γίνει το ελληνικό λήμμα. Sarri.greek 08:32, 31 Ιουλίου 2020 (UTC).


  Ετυμολογία

επεξεργασία
μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι: Η αρχαία ελληνική αντίληψη για την ἄτη αποτυπώνεται στους στίχους του Σοφοκλή (Αντιγόνη στιχ. 620-623) τὸ κακὸν δοκεῖν ποτ᾽ ἐσθλὸν τῷδ᾽ ἔμμεν' ὅτῳ φρένας θεὸς ἄγει πρὸς ἄταν (το κακό φαίνεται για καλό σε αυτόν του oποίου το μυαλό ο θεός οδηγεί προς την άτη - δηλ. σε όποιον του σκοτίζει το μυαλό για να τον οδηγήσει στη συμφορά). Στην λατινική, η αντίληψη αυτή αποτυπώνεται στη φράση stultum facit fortuna, quem vult perdere (= μωραίνει η τύχη ον βούλεται απολέσαι) και αργότερα καταγράφεται σε ανώνυμο ρητό ως Quem Iuppiter vult perdere, dementat prius (= μωραίνει ο Δίας ...). Με τη διάδοση του χριστιανισμού αντικαταστάθηκε ο Δίας από τον όρο Deus (Θεός, Κύριος) και έτσι εξακολουθεί να λέγεται μέχρι σήμερα.
→ δείτε τις λέξεις μωραίνω, Θεός, βούλομαι και ἀπόλλυμι

μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι

  • μωραίνει ο Θεός αυτόν που θέλει να καταστρέψει
  • η φράση αυτή λέγεται σε περιπτώσεις επισήμανσης μιας ανοησίας, ή μιας καταστροφικής απόφασης.

  Μεταφράσεις

επεξεργασία