μεσαιπόλιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ μεσαιπόλιος	τὸ μεσαιπόλιον	οἱ, αἱ μεσαιπόλιοι	τὰ μεσαιπόλια
Γενική	τοῦ, τῆς μεσαιπολίου	τοῦ μεσαιπολίου	τῶν μεσαιπολίων	τῶν μεσαιπολίων
Δοτική	τῷ, τῇ μεσαιπολίῳ	τῷ μεσαιπολίῳ	τοῖς, ταῖς μεσαιπολίοις	τοῖς μεσαιπολίοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν μεσαιπόλιον	τὸ μεσαιπόλιον	τοὺς, τὰς μεσαιπολίους	τὰ μεσαιπόλια
Κλητική	μεσαιπόλιε	μεσαιπόλιον	μεσαιπόλιοι	μεσαιπόλια
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			μεσαιπολίω
Γενική-Δοτική			μεσαιπολίοιν

Ετυμολογία

μεσαιπόλιος < μέσος + πολιός

Επίθετο

μεσαιπόλιος, -ος, -ον και μεσοπόλιος

• ψαρομάλλης, μεσήλικας, μεσόκοπος, που τα μαλλιά του έχουν αρχίσει να γκριζάρουν

Ἔνθα μεσαιπόλιός περ ἐὼν Δαναοῖσι κελεύσας / Ἰδομενεύς ... (Όμηρος, Ιλιάδα, Ν 361|)

Συνώνυμα

• μεσῆλιξ