μαργαριτάριον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

μαργαριτάριον < ελληνιστική κοινή μαργαρίτ(ης)  + υποκοριστικό επίθημα -άριον > μάργαρος

Ουσιαστικό

μαργαριτάριον ουδέτερο

• το μαργαριτάρι

  ≈ συνώνυμα: μαργαρίτιον, μαργαρῖτις θηλυκό, μαργαρίτης αρσενικό, μάργαρος αρσενικό

Άλλες μορφές

• μαργαριτάριν
• μαργαριτάρι

Κλιτικοί τύποι

• μαργαριτάρου (γενική ενικού)
• μαργαριτάρια (πληθυντικός)
• μαργαριτάρων (γενική πληθυντικού)

Συγγενικά

θέμα με μαργαριταρ-

• λιθαρομαργαρίταρον
• λιθομαργαριτάριν
• λιθομαργαρίταρον
• μαργαριταρένιος, μαργαριταρέϊνος
• μαργαριταρίτζιον (υποκοριστικό)
• μαργαριταρίτσιν (υποκοριστικό)
• μαργαριταρόδοντος
• μαργαριταρόζωστος
• μαργαριταρόλιθος
• μαργαριταρόπουλον (υποκοριστικό)
• μαργαριταρόριζα
• μαργαριταρόριζος
• μαργαριταρόχροος
• μαργαριταρόχρυσος
• μαργαριταρώδης

→ και δείτε τη λέξη μαργαρίτης (θέμα μαργαριτ-) & μάργαρος (θέμα μαργαρ-)

Πηγές

• μαργαριτάριον - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• μαργαριτάριον -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].