κούρτη

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

κούρτη < (άμεσο δάνειο) μεσαιωνική λατινική curits

Ουσιαστικό

κούρτη θηλυκό

1. 1. παλάτι
   2. αυλή ηγεμόνα
2. 1. συγκέντρωση, συμβούλιο ευγενών στην Πελοπόννησο
   2. δικαστήριο

Άλλες μορφές

• κόρτε
• κόρτη

Πηγές

• κούρτη -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].