κακοτυχίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κακοτυχίζω < μεσαιωνική ελληνική κακοτυχίζω < αρχαία ελληνική κακοτυχέω / κακοτυχῶ < κακοτυχής < κακός + τύχη

Ρήμα

κακοτυχίζω

• άλλη μορφή του κακοτυχώ: είμαι κακότυχος, ατυχώ

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	κακοτυχίζω	κακοτύχιζα	θα κακοτυχίζω	να κακοτυχίζω		κακοτυχίζοντας
β' ενικ.	κακοτυχίζεις	κακοτύχιζες	θα κακοτυχίζεις	να κακοτυχίζεις	κακοτύχιζε
γ' ενικ.	κακοτυχίζει	κακοτύχιζε	θα κακοτυχίζει	να κακοτυχίζει
α' πληθ.	κακοτυχίζουμε	κακοτυχίζαμε	θα κακοτυχίζουμε	να κακοτυχίζουμε
β' πληθ.	κακοτυχίζετε	κακοτυχίζατε	θα κακοτυχίζετε	να κακοτυχίζετε	κακοτυχίζετε
γ' πληθ.	κακοτυχίζουν(ε)	κακοτύχιζαν κακοτυχίζαν(ε)	θα κακοτυχίζουν(ε)	να κακοτυχίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		κακοτύχισα	θα κακοτυχίσω	να κακοτυχίσω		κακοτυχίσει
β' ενικ.		κακοτύχισες	θα κακοτυχίσεις	να κακοτυχίσεις	κακοτύχισε
γ' ενικ.		κακοτύχισε	θα κακοτυχίσει	να κακοτυχίσει
α' πληθ.		κακοτυχίσαμε	θα κακοτυχίσουμε	να κακοτυχίσουμε
β' πληθ.		κακοτυχίσατε	θα κακοτυχίσετε	να κακοτυχίσετε	κακοτυχίστε
γ' πληθ.		κακοτύχισαν κακοτυχίσαν(ε)	θα κακοτυχίσουν(ε)	να κακοτυχίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω κακοτυχίσει	είχα κακοτυχίσει	θα έχω κακοτυχίσει	να έχω κακοτυχίσει
β' ενικ.	έχεις κακοτυχίσει	είχες κακοτυχίσει	θα έχεις κακοτυχίσει	να έχεις κακοτυχίσει
γ' ενικ.	έχει κακοτυχίσει	είχε κακοτυχίσει	θα έχει κακοτυχίσει	να έχει κακοτυχίσει
α' πληθ.	έχουμε κακοτυχίσει	είχαμε κακοτυχίσει	θα έχουμε κακοτυχίσει	να έχουμε κακοτυχίσει
β' πληθ.	έχετε κακοτυχίσει	είχατε κακοτυχίσει	θα έχετε κακοτυχίσει	να έχετε κακοτυχίσει
γ' πληθ.	έχουν κακοτυχίσει	είχαν κακοτυχίσει	θα έχουν κακοτυχίσει	να έχουν κακοτυχίσει

Μεταφράσεις

    κακοτυχίζω

→ δείτε τη λέξη ατυχώ