ζάγανος

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ζάγανος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ζάγανος αρσενικό

• (πτηνό) γεράκι

  ※  13ος/14ος αιώνας ⌘ Πουλολόγος, ανωνύμου, στίχ 643, (641-645), στο Carmina graeca Medii Aevi, ed. Wilhelm Wagner, in aedibvs B.G. Tevbneri, 1874, σελ.198 @archive.org

  ἀφῆτε γοῦν τὴν ὄχλησιν, κάθεστε σιωπῶντα,
  μὴ ὁρίσω τὸν ἱέρακα, εἶτα καὶ τὸν πετρίτην,
  τὸν ζάγανον τὸν φοβερὸν, εἶτα τὸν γέρον φάλκον,
  σεβοῦσιν εἰς τὴν μέσην σας, ἄρξωνται νὰ σᾶς τρῶσιν,
  καὶ γένῃ ὁ γάμος μακελλειὸν κ᾿ ἡ χαρμονή σφαγεῖον."

Άλλες μορφές

• ζαγάνος

Συγγενικά

• Ζάγανος (επώνυμο)

Κλιτικοί τύποι

• ζάγανον (αιτιατική ενικού)

Δείτε επίσης

• στα κυπριακά: ζάνος
• στα νέα ελληνικά (τα επώνυμα): Ζάγανος, Ζαγάνος, Ζαγανός

Πηγές

• ζάγανος -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• ζάγανος σελ.2, Τόμος 7, συμπλήρωμα: ζάγανος σελ.372, Τόμος 12 & συμπλήρωμα: ζάγανος σελ.304, Τόμος 10 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• ζάγανος - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)