επικυρώνεται

Νέα ελληνικά (el)

Ρηματικός τύπος

επικυρώνεται

• γ΄ πρόσωπο ενικού οριστικής ενεστώτα παθητικής φωνής (επικυρώνομαι) του επικυρώνω

Ομώνυμα / Ομόηχα

• επικυρώνετε