εκδιώκω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εκδιώκω < αρχαία ελληνική ἐκδιώκω < ἐκ + διώκω < δίω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *dih₁- (κινώ γρήγορα)

Προφορά

ΔΦΑ : /ek.ðiˈo.ko/

Ρήμα

εκδιώκω

• διώχνω με την βία, κυνηγώ μέχρι να φύγει κάποιος μακριά

Μεταφράσεις

    εκδιώκω

γαλλικά : expulser (fr), chasser (fr)