δυσαχής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

δυσαχής < δυσ- + -αχής (ἄχος)

Επίθετο

δυσαχής, -ής, -ές δωρικός τύπος του δυσηχής

• επώδυνος, οδυνηρός, επίπονος

  ※  6ος/5ος↑ αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Εὐμενίδες, στίχ. 145 (145-146)

  ἐπάθομεν πάθος δυσαχές, ὦ πόποι, | ἄφερτον κακόν.

  Επάθαμε κακό βαρύκλαυτο, πωπώ | αβάσταχτο κακό.

  Μετάφραση (1911): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης, Αθήνα:Φέξης @greek‑language.gr

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ἄχος

Πηγές

• δυσαχής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δυσαχής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.