βουνόν

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

βουνόν < βουνός (αρσενικό) στην αιτιατική τόν βουνόν < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική βουνός

Ουσιαστικό

βουνόν ουδέτερο

• (γεωγραφία) το βουνό

  άλλες μορφές: ουδέτερα: βουνό, βουνίον, βουνί(ν), αρσενικό: βουνός

Συγγενικές λέξεις

 ετυμολογικό πεδίο 
βουν- 

• ἀκρόβουνον
• ἀναβουνάδιν
• ἀναβουνάριν
• βουνάκι
• βουνάριν, βουνάρι
• βουνάριον
• βουνάτσος
• βουνήσιος
• βουνιαῖος
• βουνίον, βουνί(ν)
• βουνισμός
• βουνίτσι(ν)
• βουνοαναθρεμμένος
• βουνόθρεπτος
• βουνόπλαγον
• βουνόπουλον
• βουνοτόπιν
• βουνοτύμβη
• Μαραθοβουνιώτης
• μεσοβούνιον
• ὀρεινοπετροβούνιν
• παραβούνιν παραβούνι
• παράβουνον
• πετροβούνιν
• πετρόβουνον
• ποδόβουνον

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

βουνόν αρσενικό

• αιτιατική ενικού του βουνός

Πηγές

• βουνόν - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)
• βουνόν -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

βουνόν αρσενικό

• αιτιατική ενικού του βουνός