απαντέχω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

απαντέχω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀπαντέχω < αρχαία ελληνική ὑπαντέχω

Προφορά

ΔΦΑ : /a.panˈde.xo/ & /a.paˈde.xo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πα‐ντέ‐χω

Ρήμα

απαντέχω, μετοχή παθητικού ενεστώτα: απαντεχούμενος δημοτική)

• (ιδιωματικό) περιμένω, προσδοκώ, ελπίζω

  ※  - Έχω άντρα στην ξενιτιά, κι είμαι βαλαντωμένη.
  Δωδέκα χρόνους καρτερώ, και δυο τον απαντέχω,
  κι απέ πηγαίνω στο χαμό, τι άλλο δεν αντέχω.

  (από δημοτικό τραγούδι)

Άλλες μορφές

• αμπαντέχω

Συνώνυμα

• απανταχαίνω (δημοτική)

Συγγενικά

• αμπάντεχα
• απάντεχος, απάντεχτος, αμπάντεχος
• απαντοχή
• αναπάντεχος

Μεταφράσεις

    απαντέχω

→ δείτε τη λέξη προσδοκώ