αναρίχνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αναρίχνω < αρχαία ελληνική ἀναρρίπτω < ἀνά + ῥίπτω

Ρήμα

αναρίχνω

• ρίχνω (από πάνω)

Άλλες μορφές

• αναρρίχνω

Συγγενικά

• αναριχτά
• αναριχτός

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αναρίχνω	ανάριχνα	θα αναρίχνω	να αναρίχνω		αναρίχνοντας
β' ενικ.	αναρίχνεις	ανάριχνες	θα αναρίχνεις	να αναρίχνεις	ανάριχνε
γ' ενικ.	αναρίχνει	ανάριχνε	θα αναρίχνει	να αναρίχνει
α' πληθ.	αναρίχνουμε	αναρίχναμε	θα αναρίχνουμε	να αναρίχνουμε
β' πληθ.	αναρίχνετε	αναρίχνατε	θα αναρίχνετε	να αναρίχνετε	αναρίχνετε
γ' πληθ.	αναρίχνουν(ε)	ανάριχναν αναρίχναν(ε)	θα αναρίχνουν(ε)	να αναρίχνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ανάριξα	θα αναρίξω	να αναρίξω		αναρίξει
β' ενικ.		ανάριξες	θα αναρίξεις	να αναρίξεις	ανάριξε
γ' ενικ.		ανάριξε	θα αναρίξει	να αναρίξει
α' πληθ.		αναρίξαμε	θα αναρίξουμε	να αναρίξουμε
β' πληθ.		αναρίξατε	θα αναρίξετε	να αναρίξετε	αναρίξτε
γ' πληθ.		ανάριξαν αναρίξαν(ε)	θα αναρίξουν(ε)	να αναρίξουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αναρίξει	είχα αναρίξει	θα έχω αναρίξει	να έχω αναρίξει
β' ενικ.	έχεις αναρίξει	είχες αναρίξει	θα έχεις αναρίξει	να έχεις αναρίξει	έχε αναριγμένο
γ' ενικ.	έχει αναρίξει	είχε αναρίξει	θα έχει αναρίξει	να έχει αναρίξει
α' πληθ.	έχουμε αναρίξει	είχαμε αναρίξει	θα έχουμε αναρίξει	να έχουμε αναρίξει
β' πληθ.	έχετε αναρίξει	είχατε αναρίξει	θα έχετε αναρίξει	να έχετε αναρίξει	έχετε αναριγμένο
γ' πληθ.	έχουν αναρίξει	είχαν αναρίξει	θα έχουν αναρίξει	να έχουν αναρίξει
Συντελεσμένοι χρόνοι β΄ (μεταβατικοί)
Παρακείμενος	έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) αναριγμένο
Υπερσυντέλικος	είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) αναριγμένο
Συντελ. Μέλλ.	θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) αναριγμένο
Υποτακτική	να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) αναριγμένο

Μεταφράσεις

    αναρίχνω