Πελασγιῶτις

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

Πελασγιῶτις < Πελασγιώτ(ης) (αρσενικό) + κατάληξη θηλυκού -ις

Ουσιαστικό

Πελασγιῶτις θηλυκό

• (εθνικό όνομα) θηλυκό του Πελασγιώτης
• (τοπωνύμιο) μία (η κεντρική) από τις τετραρχίες της πεδικής Θεσσαλίας κατά τη κατάτμηση της περιοχής από τον Φίλιππο Β΄ για να ελέγχει πιο εύκολα τη χώρα -στην Πελασγιώτιδα βρίσκονταν η Λάρισα, οι Φερές, οι Παγασές κ.ά.

Συνώνυμα

• Πελασγικόν Άργος

Συγγενικά

• Πελάσγιος
• Πελασγία
• Πελασγικός
• Πελασγιώτης, -ῶται (ο κάτοικος της περιοχής)

→ και δείτε τη λέξη Πελασγός