ŝtelisto

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

ŝtelisto < ŝtelo + -ist-

Προφορά

ΔΦΑ : /ʃteˈlis.to/

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ŝtelisto	ŝtelistoj
αιτιατική	ŝteliston	ŝtelistojn

ŝtelisto ^(eo)

• ο κλέφτης

  ⮡  Ŝtelisto ŝteliston ne perfidas. → λείπει η μετάφραση

  ⮡  Tio ĉi estas la densa dorna arbustaro kie la ŝtelistoj ĵetis la aĵojn kiujn ili kolektis. → λείπει η μετάφραση