enemy

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
enemy	enemies

Ουσιαστικό

enemy ^(en)

1. ο εχθρός, άτομο που μισεί κάποιον ή που ενεργεί ή μιλάει εναντίον κάποιου ή κάτι

   ⮡  He has many enemies.

   Έχει πολλούς εχθρούς.

2. (μόνο ενικός) ο εχθρός, εχθρικός, χώρα ή ομάδα εναντίον της οποίας διεξάγω πόλεμο· οι στρατιώτες κτλ. αυτής της χώρας ή ομάδας

   ⮡  Those who collaborate with the enemy are traitors to the country.

   Όσοι συνεργάζονται με τον εχθρό είναι προδότες της πατρίδας.

   ⮡  The enemy was/were forced to retreat.

   Ο εχθρός αναγκάστηκε να υποχωρήσει.

   ⮡  enemy forces - εχθρικές δυνάμεις

3. (επίσημο) ο εχθρός, οτιδήποτε βλάπτει κάτι ή το εμποδίζει να είναι επιτυχημένο

   ⮡  His main enemy is laziness.

   Ο κυριότερος εχθρός του είναι η τεμπελιά.

   ⮡  He is an enemy to progress.

   Είναι εχθρός της προόδου.

Συνώνυμα

• adversary
• opponent

Πηγές

• enemy - Oxford Learner's Dictionaries