déculottage

Γαλλικά (fr)

Ετυμολογία

déculottage < déculott(er) + -age

Προφορά

ΔΦΑ : /de.ky.lɔ.taʒ/

Ουσιαστικό

ενικός	πληθυντικός
déculottage	déculottages

déculottage ^(fr) αρσενικό

• το ξεβράκωμα, η πράξη του ξεβρακώνω ή του ξεβρακώνομαι (κυριολεκτικά ή μεταφορικά)

Συγγενικά

• déculottée
• déculotter
• se déculotter