ὥριμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ὥριμος	τὸ ὥριμον	οἱ, αἱ ὥριμοι	τὰ ὥριμα
Γενική	τοῦ, τῆς ὡρίμου	τοῦ ὡρίμου	τῶν ὡρίμων	τῶν ὡρίμων
Δοτική	τῷ, τῇ ὡρίμῳ	τῷ ὡρίμῳ	τοῖς, ταῖς ὡρίμοις	τοῖς ὡρίμοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν ὥριμον	τὸ ὥριμον	τοὺς, τὰς ὡρίμους	τὰ ὥριμα
Κλητική	ὥριμε	ὥριμον	ὥριμοι	ὥριμα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ὡρίμω
Γενική-Δοτική			ὡρίμοιν

Ετυμολογία

ὥριμος < ὥρα • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Επίθετο

ὥρῐμος, -ος, -ον, υπερθετικός βαθμός: ὡριμώτατος

1. ώριμος, στην ώρα του

   ⮡  ὥριμος καρπός, κριθή

   ≈ συνώνυμα: ὡραῖος

2. (ουδέτερο) τὸ ὥριμον (πιθανόν και ως ουσιαστικό) : το άνθος της ηλικίας

Πηγές

• ὥριμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὥριμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.