ὠφελιμότης

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ὠφελιμότης < αρχαία ελληνική ὠφέλιμ(ος) + -ότης

Ουσιαστικό

ὠφελιμότης θηλυκό (γενική: τῆς ὠφελιμότητος

• (καθαρεύουσα) η ωφελιμότητα