ὠφέλιμος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ὠφέλιμος	τὸ ὠφέλιμον	οἱ, αἱ ὠφέλιμοι	τὰ ὠφέλιμα
Γενική	τοῦ, τῆς ὠφελίμου	τοῦ ὠφελίμου	τῶν ὠφελίμων	τῶν ὠφελίμων
Δοτική	τῷ, τῇ ὠφελίμῳ	τῷ ὠφελίμῳ	τοῖς, ταῖς ὠφελίμοις	τοῖς ὠφελίμοις
Αιτιατική	τὸν, τὴν ὠφέλιμον	τὸ ὠφέλιμον	τοὺς, τὰς ὠφελίμους	τὰ ὠφέλιμα
Κλητική	ὠφέλιμε	ὠφέλιμον	ὠφέλιμοι	ὠφέλιμα
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ὠφελίμω
Γενική-Δοτική			ὠφελίμοιν

Ετυμολογία

ὠφέλιμος < ὠφελέω

Επίθετο

ὠφέλιμος,ος,ον και σπανίως -ος,-η,-ον

1. αυτός που φέρνει βοήθεια
2. ο ωφέλιμος, ο χρήσιμος

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη ὠφελέω

Πηγές

• ὠφέλιμος - Βασικό Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής - Αρχαία Ελληνική Γλώσσα και Γραμματεία - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2006‑2008. greek‑language.gr
• ὠφέλιμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὠφέλιμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.