ὠνεῖσθαι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Απαρέμφατο

ὠνεῖσθαι

• απαρέμφατο μεσοπαθητικού ενεστώτα - μεσοπαθητικό ρήμα ὠνοῦμαι (ὠνέομαι) του αμάρτυρου *ὠνέω