ὑψιπετήεις

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὑψιπετήεις < ὕψι + πέτομαι (διάφορο του ὑψιπετής)

Επίθετο

ὑψιπετήεις,-εσσα, -εν (και ουσιαστικό: ο ὑψιπέτης)

• εκείνος που πετά στον ουρανό, στα ύψη