ὑψιπέτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὑψιπέτης < ὕψι + πέτομαι (διάφορο του ὑψιπετής)

Ουσιαστικό

ὑψιπέτης αρσενικό (γενική του ὑψιπέτου) αλλά και επίθετο ὑψιπετήεις,εσσα,εν

• εκείνος που πετά στον ουρανό, στα ύψη