ὑψίβατος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὑψίβατος < ὕψι + βαίνω

Επίθετο

ο και η ὑψίβατος, το ὑψίβατον

• το τοποθετημένο ψηλά, αυτό που βρίσκεται ψηλά, που έχει υψηλή βάση

• ὑψίβατος πόλις/τρίπους