ὅρα

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ρηματικός τύπος

ὅρα

• (συνηρημένο) β΄ πρόσωπο ενικού προστακτικής ενεργητικού ενεστώτα του ὁρῶ

  άλλες μορφές: (ασυναίρετο) ὅραε για το ὁράω