ἰσόμοιρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἰσόμοιρος < ἴσος + μοῖρα (μερίδιο)

Επίθετο

ὁ και ἡ ἰσόμοιρος,ον

• που παίρνει από ίσο μερίδιο, που μετέχει σε κάτι εξίσου με τους άλλους ή με έναν άλλον