ἰντύβιν

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἰντύβιν < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή ἴντυβος + -ιν

Ουσιαστικό

ἰντύβιν ουδέτερο

• (λαχανικό) αντίδι

  ※  12ος αιώνας ⌘ Πτωχοπρόδρομος, ανωνύμου, (τέσσερα επαιτικά ποιήματα), Ποίημα B', στίχ. 40 (40-42) @dimodis.greeklanguage.gr

  σέλινον, πρασομάρουλον καὶ κάρδαμον καὶ ἰντύβιν,
  σπανάκιν, χρυσολάχανον, γογγύλιν, ματζιτζάνιν,
  φρύγιον κράμβην καὶ γουλὶν καὶ ἀπὸ τὸ κουνουπίδιν;

  Hans Eideneier (επιμ.), Πτωχοπρόδρομος, κριτική έκδοση, με σχέδια του Αλέκου Φασιανού, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2012.

Άλλες μορφές

• ἴνδυβον
• ἴνδιβον
• ἰντύβη
• ἴντυβι
• ἰντύβι
• ἰντύβιον
• ἰντίδιον

Κλιτικοί τύποι

• ἰντύβιν (ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού)
• ἰντύβια (ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού)

Πηγές

• ἰντύβιν -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• σελ.166, Τόμος 7 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• Δημώδης Γραμματεία στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2015. Από τον Διγενή Ακρίτη (12ος αιώνας) έως την πτώση της Κρήτης (1669)
• ἰντύβιον - LBG - Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts (Λεξικό της Βυζαντινής Ελληνικής, ιδίως για τον 9ο-12ο αιώνα), Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften (Έκδοση της Αυστριακής Ακαδημίας Επιστημών)