ἔποικεν

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἔποικεν: → δείτε τη λέξη ἔποικα

Ρηματικός τύπος

ἔποικεν

• γ΄ πρόσωπο ενικού οριστικής ενεργητικού αορίστου (ἔποικα) του ποιῶ: ποίησε, έκανε

  ※  14ος αιώνας ⌘ Ανωνύμου, Χρονικόν του Μορέως, στίχ.1099 (1095-1099), κώδικας Κοπεγχάγης (Havniensis 57) του 1375‑1385

  σὲ λέγω καὶ πληροφορῶ, μὲ ἀλήθειαν σὲ τὸ γράφω,
  ὅτι, ὡσὰν τὸ ἔποικεν ἐκείνου τοῦ μαρκέση,
  τοῦ ρῆγα τοῦ Σαλονικίου, καθὼς σὲ τὸ ἀφηγήθην,
  τὸ ἐποίησαν καὶ Μπαλτουῆ*, τοῦ βασιλέως τῆς Πόλης·
  μετὰ χωσίες καὶ μηχανίες οὕτω τοὺς ἐπλανέσαν,

  * Βαλδουίνος (γαλλικά: Baudouin. Εδώ, ο 9ος κόμης της Φλάνδρας και πρώτος λατίνος αυτοκράτορας της Πόλης μετά την πτώση της το 1204.)