ἐράσμιος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

ἐράσμιος < ἔραμαι

Επίθετο

ἐράσμιος, -ος/-η/-ία, -ον, υπερθετικός : ἐρασμιώτατος

1. ευχάριστος, αξιαγάπητος, επιθυμητός, ποθητός
2. (το ουδέτερο ως επίρρημα) (ἐράσμιον)

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις ἔραμαι και ἐράω

Πηγές

• ἐράσμιος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐράσμιος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.