ἀρχοντολόγι

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀρχοντολόγι < ἀρχοντολόγ(ιν) + -ι. Μορφολογικά αναλύεται σε ἀρχοντο- + -λόγι

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ νέα ελληνικά: αρχοντολόγι

Ουσιαστικό

ἀρχοντολόγι ουδέτερο

• άλλη μορφή του ἀρχοντολόγιν: το αρχοντολόγι

  ※  14ος αιώνας ⌘ Ανωνύμου, Χρονικόν του Μορέως. Επιμελητής:Schmitt, 1904, Κώδικες H & P στις σελίδες 112+113

  • έκδ.2015, σελ.112, κώδικας Κοπεγχάγης (Havniensis)

    κι ἀφότου ἐσωρεύτησαν ἐκεῖ εἰς τὴν Ἀνδραβίδα,
    τὸ ἀρχοντολόγι τοῦ Μορέως, ὅλης τῆς Μεσαρέας,

  • έκδ.2015, σελ.113, Παρισινός κώδικας (Parisinus)

    κι ἀφόντου ἐσυνάχτηκαν ἐκεῖ στὴν Ἀνδραβίδαν
    τὸ ἀρχοντολόγι τοῦ Mορέως κι ὅλης τῆς Μεσαρέας