ἀντεράω

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀντεράω < ἀντ- + ἐράω

Ρήμα

ἀντεράω / ἀντερῶ (συνηρημένο)

1. ανταποδίδω τον έρωτα
2. ανταγωνίζομαι κάποιον ως εραστής, είμαι αντεραστής (με δοτική ή με δοτική και αιτιατική)

   ※  5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Ξενοφῶν, Συμπόσιον^w, 8.3, @scaife.perseus

   ἀλλὰ μὴν καὶ ὁ Νικήρατος, ὡς ἐγὼ ἀκούω, ἐρῶν τῆς γυναικὸς ἀντερᾶται.

Συγγενικά

• ἀντέραμαι
• ἀντεραστής
• ἀντέρως

→ και δείτε τη λέξη ἐράω

Πηγές

• ἀντεράω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀντεράω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.