ἀναιρῶν

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀναιρῶν < μετοχή του ἀναιρέω-ῶ

Μετοχή

ὁ ἀναιρῶν, ἡ ἀναιροῦσα, το ἀναιροῦν

• μετοχή ενεργ. ενεστώτα του ἀναιρέω

→ δείτε τη λέξη  ἀναιρέω-ῶ και αἱρέω-ῶ

Συγγενικά

• ἀνελών
• ἀνῃρημένος
• ἀναραιρηκώς
• ἀναιρούμενος
• ἀναιρεθείς
• ἀνελόμενος
• ἀναίρεσις