- ἀμφιέννυμι < ἀμφι- + ἕννυμι
ἀμφιέννυμι και ἀμφιύω και ἀμφιεννύω
- ντύνω κάποιον, τον ενδύω, το περιβάλλω
- ※ ἀμφιεννὺς αὐτὰ πυκναῖς τε θριξὶν καὶ στερεοῖς δέρμασιν, ἱκανοῖς μὲν ἀμῦναι χειμῶν : ντύνοντάς τα με πυκνό τρίχωμα και χοντρές προβιές, που να μπορούν να τα φυλάξουν από το κρύο (Πλάτων, Πρωταγόρας, 321α, απόδοση Η.Σ. Σπυρόπουλος)
- (μέση φωνή) ἀμφιέννυμαι (σπάνιο): φορώ
- ἀμφιέσαντο χιτῶνας
ἀμφιέννυμι
Ενεργητική φωνή
| Ενεργητικός Ενεστώτας
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἀμφιέννῡμι
|
ἀμφιεννύω
|
ἀμφιεννύοιμι
|
-
|
| σύ
|
ἀμφιέννῡς
|
ἀμφιεννύῃς
|
ἀμφιεννύοις
|
ἀμφιέννῡ
|
| οὗτος
|
ἀμφιέννῡσι(ν)
|
ἀμφιεννύῃ
|
ἀμφιεννύοι
|
ἀμφιεννύτω
|
| ἡμεῖς
|
ἀμφιέννυμεν
|
ἀμφιεννύωμεν
|
ἀμφιεννύοιμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἀμφιέννυτε
|
ἀμφιεννύητε
|
ἀμφιεννύοιτε
|
ἀμφιέννυτε
|
| οὗτοι
|
ἀμφιεννύασι(ν)
|
ἀμφιεννύωσι(ν)
|
ἀμφιεννύοιεν
|
ἀμφιεννύντων / ἀμφιεννύτωσαν
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| ἀμφιεννύναι
|
ἀμφιεννύς
|
ἀμφιεννῦσα
|
ἀμφιεννύν
|
| Ενεργητικός Παρατατικός
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἠμφιέννῡν
|
-
|
-
|
-
|
| σύ
|
ἠμφιέννῡς
|
-
|
-
|
-
|
| οὖτος
|
ἠμφιέννῡ
|
-
|
-
|
-
|
| ἡμεῖς
|
ἠμφιέννυμεν
|
-
|
-
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἠμφιέννυτε
|
-
|
-
|
-
|
| οὗτοι
|
ἠμφιέννυσαν
|
-
|
-
|
-
|
| Ενεργητικός Παρατατικός
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἠμφιέννυον
|
-
|
-
|
-
|
| σύ
|
ἠμφιέννυες
|
-
|
-
|
-
|
| οὖτος
|
ἠμφιέννυε
|
-
|
-
|
-
|
| ἡμεῖς
|
ἠμφιεννύομεν
|
-
|
-
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἠμφιεννύετε
|
-
|
-
|
-
|
| οὗτοι
|
ἠμφιέννυον
|
-
|
-
|
-
|
| Ενεργητικός Μέλλοντας
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἀμφιῶ
|
-
|
ἀμφιοῖμι / ἀμφιοίην
|
-
|
| σύ
|
ἀμφιεῖς
|
-
|
ἀμφιοῖς / ἀμφιοίης
|
-
|
| οὖτος
|
ἀμφιεῖ
|
-
|
ἀμφιοῖ / ἀμφιοίη
|
-
|
| ἡμεῖς
|
ἀμφιοῦμεν
|
-
|
ἀμφιοῖμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἀμφιεῖτε
|
-
|
ἀμφιοῖτε
|
-
|
| οὗτοι
|
ἀμφιοῦσι(ν)
|
-
|
ἀμφιοῖεν
|
-
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| ἀμφιεῖν
|
ἀμφιῶν
|
ἀμφιοῦσα
|
ἀμφιοῦν
|
| Ενεργητικός Αόριστος α'
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἠμφίεσα
|
ἀμφιέσω
|
ἀμφιέσαιμι
|
-
|
| σύ
|
ἠμφίεσας
|
ἀμφιέσῃς
|
ἀμφιέσαις / ἀμφιέσειας
|
ἀμφίεσον
|
| οὗτος
|
ἠμφίεσε
|
ἀμφιέσῃ
|
ἀμφιέσαι / ἀμφιέσειεν
|
ἀμφιεσάτω
|
| ἡμεῖς
|
ἠμφιέσαμεν
|
ἀμφιέσωμεν
|
ἀμφιέσαιμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἠμφιέσατε
|
ἀμφιέσητε
|
ἀμφιέσαιτε
|
ἀμφιέσατε
|
| οὗτοι
|
ἠμφίεσαν
|
ἀμφιέσωσι(ν)
|
ἀμφιέσαιεν / ἀμφιέσειαν
|
ἀμφιεσάντων / ἀμφιεσάτωσαν
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| ἀμφιέσαι
|
ἀμφιέσας
|
ἀμφιέσασα
|
ἀμφιέσαν
|
|
Ετυμολογία 
Ρήμα
Πηγές