ἀδόνιν

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀδόνιν (μεσαιωνικά κυπριακά) < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἀδόνιν ουδέτερο (και σήμερα σε χρήση ως ιδιωματικό στην Κύπρο)

• (πτηνό) άλλη μορφή του ἀηδόνι

  ※  15ος αιώνας⌘ Ερωτοπαίγνια, ανωνύμου, στίχ. 681 (681-682) @anemi.lib.uoc.gr

  Τ’ ἀδόνιν λέγουν ἄν θλιβῇ, δὲν κιλαδεῖ τὲς νύκτες,
  οὐδὲ στριγγίζει τὴν αὐγὴν οὐδὲ τὸ μεσημέριν,

  Ερωτοπαίγνια = (Chansons d' amour) /publiées d' apres un manuscrit du XVe siècle apres une traduction, une étude critique sur les Εκατόλογα (Chanson des cent mots) des observations grammaticales et un index par D. C. Hesseling et Hubert Pernot.Paris :H. Welter ; Athènes : Elefthéroudakis et Barth, 1913.

  ※  16ος αιώνας, Κυπριακά ερωτικά ποιήματα (1546-1570), ανωνύμου, ποίημα 25, στ. 1 (1-4) στο ⌘ Émile Legrand, (επιμ.), Bibliothèque grecque vulgaire, Τόμος 2 @books.google.gr

  Τ’ ἀδόνιν κεῖνον ποῦ γλυκειὰ θλιβᾶται
  τόσον λυπητικὰ, τόσον καμμένα,
  νὰ ’πῇς δὲν ἔχει ταίριν γοιὸν καὶ μέναν,
  γιὰ ταύτου πρὸς ἐμὲν παραπονᾶται.

  ΣτΕ: Ο ποιητής αναφέρεται σ' ένα αηδόνι.

  ※  16ος αιώνας, Κυπριακά ερωτικά ποιήματα (1546-1570), ανωνύμου, ποίημα 34, στ. 1 (1-4) στο ⌘ Émile Legrand, (επιμ.), Bibliothèque grecque vulgaire, Τόμος 2 @books.google.gr

  Μέσα ’ς τὰ δάση θὲ νὰ καταντήσω,
  ἅπου τ’ ἀδόνιν κλαίγει πᾶσα μέραν,
  ’ς τὸ κλᾶμμαν συντροφιὰν θὲ νὰ τοῦ ποίσω,
  δίχως νὰ πάψω ’δὲ πωρνὸν, ’δὲ ’σπέραν·

  ΣτΕ: Ο ποιητής αναφέρεται σ' ένα αηδόνι.

Πηγές

• αηδόνι -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• ἀδόνι(ν) σελ.101, Τόμος 1 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.