χωρίτης

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χωρίτης < χώρα ή χωρίον

Ουσιαστικό

χωρίτης-ου αρσενικό και χωρῖτις το θηλυκό

1. αγρότης, χωριάτης,κάτοικος, συγχωριανός,

   εὐφαμεῖτε δέ, χωρῖται

2. που ζει, προέρχεται από μια τοποθεσία, που βρίσκεται τώρα επί τόπου

   χωρίτης δράκων