φασούλιν

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

φασούλιν < υποκοριστικό για την ελληνιστική κοινή φάσουλος < φασίολος < → και δείτε φασόλι

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ νέα ελληνικά: φασούλι

Ουσιαστικό

φασούλιν ουδέτερο

• (όσπριο) φασόλι

  ※  10ος αιώνας - ⌘ Κωνσταντῖνος Ζ΄ Πορφυρογέννητος (905‑959) Περὶ τῆς βασιλείου τάξεως (Περὶ τελετῶν) Constantini Porphyrogeniti Imperatoris De Ceremoniis Aulae Byzantinae. Επιμ. Johann Jakob Reiske. Βόννη: Weber, 1829 - σελ.463.18‑464 @books.google Βιβλίο Α'. D., Κεφάλαιο: "Διὰ τῆς βασιλικῆς ὑπουργίας"

  σκορτζίδια λόγῳ τοῦ δεσποτικοῦ ἐλαίου, φασούλιν, ὀρύζιν, πιστάκιν, ἀμύγδαλον, φακὴν παρεῖχον πάλαι τὰ δύο κουρατωρίκια, ὁμοίως καὶ τὸ ἔλαιον· τὰ δὲ λοιπὰ βρώσιμα, ἤγουν λαρδὴν, ἀπόκτιν, τυρὶν, ὀψάρια παστὰ, σφακτὰ, πρόβατα ὕπαρνα, ἀγελάδια ὑπόμοσχα καὶ οἶνον ἐγχώριον χορηγοῦσιν οἱ πρωτονοτάριοι. [οι βαρείες sic]

Άλλες μορφές

• φασόλιν