τριπλούς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

τριπλούς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική τριπλοῦς, συνηρημένος τύπος του τριπλόος

Επίθετο

τριπλούς, τριπλή, τριπλούν (κλιτικοί τύποι από την αρχαία κλίση στο τριπλοῦς)

• (λόγιο) τριπλός

  ⮡  άλμα εις τριπλούν

Κλιτικός τύπος επιθέτου

τριπλούς

• αιτιατική πληθυντικού του τριπλός