τζενιέρης

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

τζενιέρης < (άμεσο δάνειο) ιταλική ingeniere

Ουσιαστικό

τζενιέρης αρσενικό

• (επάγγελμα) μηχανικός

  ※  17ος/18ος αιώνας, ⌘ Πέτρος Κατσαΐτης, Κλαυθμός Πελοποννήσου προς Ελλάδα, στίχ. 123 (στίχοι 123-124)

  Τόν Σάλλα τόν τζενιέρη εἶχαν βάλει,
  πὄκαμε πιβουλιά πολλά μεγάλη.

  Εμμανουήλ Κριαράς, Κατσαΐτης: Ιφιγένεια - Θύεστης, Κλαθμός Πελοποννήσου, ανέκδοτα έργα. Κριτική έκδοση με εισαγωγή, σημειώσεις και γλωσσάριο, Αθήνα 1950, (1η έκδοση), σελ. 237

  ΣτΕ: Το έργο Κλαυθμός Πελοποννήσου προς Ελλάδα αναφέρεται στα γεγονότα της κατάκτησης της Πελοποννήσου από τους Τούρκους και ειδικότερα στην άλωση του Ναυπλίου (10 Ιουλίου 1715).

Κλιτικοί τύποι

• τζενιέρη (αιτιατική ενικού)

Πηγές

• Εμμανουήλ Κριαράς, Κατσαΐτης. Ιφιγένεια—Θυέστης—Κλαθμός Πελοποννήσου. Ανέκδοτα έργα. Κριτική έκδοση με εισαγωγή, σημειώσεις και γλωσσάριο, Αθήνα 1950, σελ. 237, σελ. 238, σελ. 364